Λες, κουράστηκα σε τούτη τη γη.
Λες ,άλλο δεν μπορώ, βαρέθηκα να περιμένω.
Λες, η ελπίδα έσβησε κι έγινε ψέμα.
Λες, ότι οι άνθρωποι αγρίεψαν,οι πόρτες έκλεισαν.
Λες, ότι το δίκιο και η αγάπη χάθηκαν.
Λες, ότι η συμπόνοια έσβησε απ' τα μάτια των ανθρώπων,
Λες, ότι αγρίεψε ξανά η φύση.
Λες ,για τη μοναξιά, λες για την απελπισία.
Λες, για την υπεροψία των μεγάλων της γης.
Λες, για την υποκρισία, λες για την κυνικότητα της εξουσίας.
Λες, για το Θεό ,δε σ' ακούω, όμως, δε σε κατανοώ.
Λες, ότι μας ξέχασε, λες, δε μας ακούει πια.
Λες, ότι χάθηκε η πίστη μας κι έφυγε ο Θεός !
Λες... και βλέπω στα μάτια σου τη θλίψη σου τη μεγάλη.
Λες...και νιώθω τα δάκρυα τα δικά σου στην καρδιά μου.
Λες, όλο λες, όλο περιδιαβαίνεις τα μονοπάτια της αναζήτησης.
Λες, ότι απόκαμες, τελικά, κι έσβησαν όλα, έτσι λες.
Λες ,για το τίποτα ,λες για το φως, λες για το Χριστό της Αγάπης.
Λες, λες μέρα και νύχτα, λες κι όλο κλαις.
Λες, μπορώ να ελπίζω, μπορώ να ζήσω, μπορώ να ξαναρχίσω.
Σου λέω λοιπόν, σου λέω και κλαίω κι εγώ μαζί σου.
Σου λέω, φίλε κι αδελφέ μου, σου λέω και σου δείχνω τη χαρά μου.
Σου λέω ότι μπορείς !
Μπορείς να σταθείς όρθιος, μπορείς να ξαναρχίσεις !
Μπορείς να ξαναφτιάξεις ότι χάλασε η ανθρώπινη υπεροψία της γνώσης.
Μπορείς να ξαναφέρεις το φως στην καρδιά σου.
Μπορείς, φίλε κι αδελφέ μου, μπορείς να ελπίζεις.
Μπορείς ! και φώναξέ το, δες με τα μάτια του νου και της καρδιάς !
Μπορείς, πέστο, διαλάλησέ το , ο Χριστός είναι κοντά μας !
Μπορείς, πίστεψέ το, δες τα βήματά του !
Μπορείς ,άγγιξε το μεγαλείο της Αγάπης του, μην αμφιβάλλεις !
Μπορείς, καλέ μου φίλε, μπορείς να ζήσεις ξανά,.
Μπορείς, κέρδισε την Αγάπη του !
Μπορείς κι έχε πίστη.
Αφού μας το είπε,θυμήσου τα Άγια λόγια του και βάλετα στην καρδιά σου.
Πες, λοιπόν, ότι μπορείς κι έχε υπομονή.
Πες ότι μπόρα ήταν και το κακό μας ζάλισε όλους.
Πες, ότι η πνοή του Θεού παραμέρισε την ασχήμια της αμαρτίας.
Πες και έλα κοντά του, έλα με πίστη ,μίλησε να σ' ακούσω.
Φώναξε και διαλάλησέ το ,πέστο ,φίλε κι αδελφέ μου.
Μια λέξη είναι μόνο, εφτά μικρά γραμματάκια.
Φώναξέ το με όλη τη δύναμη της ψυχής σου !
Έτσι, μπράβο ! τώρα σ' ακούω.
Το βλέπω από το χρώμα και τις φωνές της φύσης.
Το δείχνουν οι ουρανοί με το χρώμα τους, ακούω τα τραγούδια τ' αγγελικά.
Τ' ακούω, τ' ακούω στο σκοπό της Αγάπης του ταπεινού κι ένδοξου Ιησού !
Τ' ακούω και κλαίω από χαρά !
Τ' ακούω, κι είμαι βέβαιος ότι μπορείς, φίλε κι αδελφέ μου !
Μπορείς !
